Założyłem sobie tutaj konto po to, aby coś i tym filmie napisać. Przeczytałem wcześniejsze wątki tutaj i dorzucę parę słów od siebie.

Pierwszy raz obejrzałem ten film jakieś 10 lat temu. Ruszył mnie, nie ma wątpliwości, popłakałem się. Wczoraj widziałem go po raz drugi, przypadkiem trafiłem na ten film w telewizorni (chyba na TVP HD), byłem ciekawy co jeszcze z niego pamiętam, i czy zrobi na mnie podobne wrażenie. Zrobił jeszcze większe. Oczy szkliły mi się już jak żył jeszcze bohater grany przez Ryszarda, ale potem to już niehamowane morze łez. Z momentem kulminacyjnym, gdy żona profesora spotyka Hachiego po 10 latach na dworcu.

Tutaj pojawiło się parę tekstów o grze aktorskiej, zdjęciach i tych innych elementach sztuki filmowej. Nie znam się na tym kompletnie, ale jeśli jakiś film jest w stanie rozsmarować mnie na kanapce tak jak ten tytuł, to zasługuje na najwyższą ocenę.